Obniżeniu/opadnięcie narządu rodnego

Niekiedy opadnięcie może być tak duże, że narząd wydostaje się na zewnątrz pochwy. Łagodne obniżenie bywa często bezobjawowe i nie wymaga leczenia. Jeśli występują objawy to zaliczyć do nich można dyskomfort  i/lub uczucie ciężkości, odczuwanie pod palcami guzka który czasem może być widoczny. Czasami z tego powodu pacjentka jest zmuszona ograniczyć aktywność seksualną. Może pojawić się problem z pęcherzem moczowym i/lub z jelitami. Redukcji obniżenia narządów sprzyja zaprzestanie palenia, utrata wagi, zapobieganie zaparciom, ćwiczenia fizyczne i unikanie dźwigania ciężarów. Można dodatkowo korzystać z fizjoterapii, pessarów i w ostateczności leczenia chirurgicznego. Wybór leczenia zależy od intensywności i dokuczliwości objawów. Opadnięciu narządów dna miednicy sprzyja menopauza, nadwaga, zatwardzenia, ciągły kaszel, stan po histerektomii  i częste dźwiganie ciężarów- to osłabia mięśnie dna miednicy.

Niektóre kobiety mają naturalną skłonność do obniżenia narządów. Najczęściej przyczyna jest mieszana. Zwykle jednak dotyka kobiet w starszym wieku. Ciąża i poród zwiększają ryzyko osłabienia dna miednicy, zwłaszcza jeśli poród przedłużał się lub wspomagany kleszczami lub próżnociągiem. Im więcej porodów tym większe ryzyko wystąpienia opadnięcia trzewi.  Objawy nasilają się w ciągu dnia w przedłużającej się  pozycji  stojącej i siedzącej, a ustępują w leżeniu. Jeśli pęcherz uległ opadnięciu to pacjentka odczuwa konieczność częstego oddawania moczu, trudność w oddawaniu moczu lub uczucie, że pęcherz nie opróżnia się prawidłowo. Mocz może uciekać podczas kaszlu, śmiania się lub podnoszenia ciężkich przedmiotów. U tych pacjentek częściej będzie dochodziło do infekcji układu moczowo-płciowego. Jeśli wypadnięciu uległa odbytnica, pacjentka może zgłaszać bóle dolnego odcinka kręgosłupa, zaparcia i uczucie niepełnego opróżnienia jelit, dyskomfort przy współżyciu.